بیش از سی سال است که سیاست تک فرزندی در چین، تا حدود زیادی رشد جمعیت این کشور را محدود کرده است. در سال‌های اخیر، اخبار پُر شور و حرارتی از تک فرزندی در چین وجود داشته است که بسیار جالب بوده‌اند. در اینجا به ده واقعیت اساسی در مورد سیاست تک فرزندی اشاره می‌شود.

ده واقعیت درباره سیاست تک فرزندی در چین

۱- سیاست تک فرزندی در چین در سال ۱۹۷۹ توسط رهبر چین به نام دنگ ژیاوپینگ برای محدود کردن موقتی رشد جمعیت چین کمونیستی تصویب شد. بنابراین بیش از ۳۶ سال از آن می‌گذرد.

۲- سیاست تک‌فرزندی چین بیش از همه در چینی‌های هان که در مناطق شهری کشور زندگی می‌کنند، به‌طور ‌سخت‌گیرانه اعمال می‌شود. این سیاست در اقلیت‌های قومی سراسر کشور اعمال نمی‌شود. چینی‌های هان بیش از ۹۱% جمعیت چین را تشکیل می‌دهند. تنها بیش از ۵۱% جمعیت چین در مناطق شهری زندگی می‌کنند. در مناطق روستایی، خانواده‌های چینی هان، در صورت دختر بودن فرزند اول، مجاز به داشتن فرزند دوم  هستند.

۳- یک استثناء عمده برای سیاست تک فرزندی چین این است که به دو تک فرزند اجازه می‌دهد که در صورت ازدواج با هم دو فرزند داشته باشند. علاوه بر این، اگر فرزند اول با نقائص هنگام تولد و یا مشکلات اساسی سلامتی به دنیا بیاید، زوج اجازۀ داشتن فرزند دوم را دارند.

۴- وقتی که سیاست تک‌فرزندی در چین تصویب شد، جمعیت چین حدود ۹۷۲ میلیون نفر بود. در سال ۲۰۱۲، جمیعت چین حدود ۱ میلیارد و ۳۴۳ میلیون نفر بود که ۱۳۸% رشد جمعیت را نشان می‌دهد. در مقابل جمعیت هند در سال ۱۹۷۹، ۶۷۱ میلیون نفر و در سال ۲۰۱۲ حدود ۱ میلیارد و ۲۰۵ میلیون نفرد بود. بیش‌تر برآوردها نشان می‌دهند که جمعیت هند در سال ۲۰۲۷ یا زودتر، از چین پیشی خواهد گرفت به‌طوری‌که جمعیت هر دو کشور به حدود ۱ میلیارد و ۴۰۰ میلیون نفر می‌رسد.

۵- اگر چین به سیاست تک‌فرزندی در دهه‌های آینده ادامه دهد، جمعیت آن واقعاً کاهش خواهد یافت. انتظار می‌رود که چین در سال ۲۰۳۰ به اوج جمعیت خود یعنی حدود ۱ میلیارد و ۴۶۰ میلیون برسد و تا سال ۲۰۵۰ جمعیت آن تا ۱ میلیارد و ۳۰۰ میلیون کاهش یابد.

۶- با ادامۀ این سیاست جمعیتی، رشد جمعیت چین در سال ۲۰۲۵ به صفر می‌رسد، در حالی‌که رشد جمعیت این کشور تا سال ۲۰۵۰ به منفی نیم درصد خواهد رسید.

۷- نسبت جنسی چین در هنگام تولد، با میانگین جهانی معادل نیست. به ازای هر ۱۱۳ فرزند پسر، ۱۰۰ دختر به دنیا می‌آید. در حالی‌که بخشی از این نسبت ممکن است دلیل بیولوژیکی داشته باشد (نرخ نسبت جهانی در حال حاضر ۱۰۷ پسر در مقابل ۱۰۰ دختر است)، شواهدی حاکی از سقط جنین مبتنی بر جنسیت، غفلت، رها کردن و حتی کودک‌کشی در صورت دختر بودن نوزاد، وجود دارد.

۸- خانواده‌هایی که سیاست تک‌فرزندی را رعایت می‌کنند، پاداش‌هایی چون دستمزدهای بالاتر، آموزش و اشتغال بهتر و در الویت بودن خدمات مالی مانند وام‌ها دریافت می‌کنند. برای خانواده‌هایی که از این قانون سر باز می‌زنند، تحریم‌هایی وجود دارد مثل: جریمۀ مالی، بیکار شدن و مشکل در دریافت کمک‌های دولتی.

۹- خانواده‌هایی که مجاز به داشتن فرزند دوم هستند، معمولاً سه تا چهار سال پس از تولد اولین فرزند خود، باید صبر کنند.