حتماً شما هم نام عجایب هفتگانه را شنیده‌اید. اگرچه طبقه‌بندی مختلفی از عجایب هفتگانه وجود دارد اما معروف‌ترین مورد عجایب هفتگانه تاریخی است که شامل آثاری همچون اهرام مصر و باغ‌های معلق بابل است. همچنین برخی عجایب نیز مربوط به شاهکارهای طبیعی است که در اینجا به معرفی آن‌ها می‌پردازیم.

عجایب هفتگانۀ طبیعی

۱- کوه اورست

در ۲۹ می ۱۹۵۳، دو مرد به مرتفع‌ترین قلۀ دنیا صعود کردند. شاهکاری که حتی با فتح قطب جنوب و قطب شمال به دست فراموشی سپرده نشده است.

۲- درۀ گراند کانیون

علی‌رغم این‌که این دره یک مایل زیر زمین قرار دارد و عمیق‌ترین تنگۀ دنیا نیست، اما مطمئناً جذاب‌ترین تنگه در دنیا می‌باشد.

۳- شفق قطبی

در اسطوره‌شناسی اسکاندیناوی، والکیریس (Valkyries) با اسب‌هایش از آسمان به‌صورت چهار نعل و مجهز به کلاه‌خود، نیزه و زره خواهد آمد و در تاریکی خواهید درخشید. این شفق‌ها به رنگ قرمز، آبی، بنفش و سبز هستند و در پرده‌هایی از افق تا افق (کران تا کران) گسترانیده می‌شوند.

۴- بندر ریو دو ژانیرو

در اول ژانویه ۱۵۰۲ میلادی، کشتی کاشف پرتغالی، گونزالو کوئلو به ساحلی در آمریکای جنوبی رسید که به ‌نظر می‌رسید ورودی یک رودخانۀ عظیم باشد. خلیجی که آن‌ها کشف کردند، به‌طور چشم‌گیری با کوه‌هایی بزرگ و عجیب احاطه شده بود که کاشفان اروپایی را شگفت‌زده کرد. با توجه به تاریخی که این بندر شگفت‌انگیز را یافتند، آن را رودخانۀ ژانویه یا ری یو دی ژانیرو نامیدند.

۵- تپۀ بزرگ دریایی

درست قبل از ۱۱ شب ۱۱ ژوئن ۱۷۷۰، کشتی ستوان جیمز کوک پهلو گرفت. هر چند کوک در آن زمان متوجه نشد، صخره‌های مرجانی که او از روی آن‌ها می‌گذشت، بخشی از یک سیستم گستردۀ کناره‌های مرجانی ۳۸۰۰ تایی و جزایری در امتداد ساحل استرالیا بود. آن‌چه به تپۀ بزرگ دریایی معروف است، بزرگ‌ترین ساختار ایجاد شده در دنیا توسط موجودات زنده است.

۶- آتشفشانی در مزرعۀ ذرت

در ۲۰ فوریۀ ۱۹۴۳، دیونیسیو پولیدو در مزرعۀ ذرت خود درست خارج از روستای سرخ‌پوستی تاراسکان در مکزیک مشغول کار بود که ناگهان یک آتشفشان ظاهر شد.

۷- آبشار ویکتوریا

در ۱۷ نوامبر ۱۸۵۵، دیوید لیوینگستون اولین اروپایی بود که این آبشار بزرگ را دید. او پس از آن نوشت:

هیچ کس نمی‌تواند شاهد زیبایی آن در هیچ‌جای انگلستان باشد. هیچ‌وقت با چشمان اروپایی دیده نشده است؛ اما صحنه‌های آن به‌قدری دوست‌داشتنی بودند که فرشتگان در پرواز خود به آن خیره می‌شدند.