سایت ایران تحقیق تاکنون چندین تحلیل بر آثار بزرگ هنری را منتشر کرده است که از جمله آن‌ها نقدی بر نقاشی شب پرستاره ون گوگ، نقاشی تداوم حافظه اثر سالوادور دالی، و نقاشی های جنبش فوتوریسم (آینده نگری) درباره حرکت می‌باشند. با توجه به اینکه این نقدها مورد توجه خوانندگان قرار گرفته‌اند، امروز نیز نقاشی جیغ ادوارد مونک مورد تحلیل قرار گرفته است.

ادوارد مونک خالق تابلو جیغ

ادوارد مونک یک نقاش نروژی بود که در سال ۱۸۶۳ به دنیا آمد و در سال ۱۹۴۴ از دنیا رفت. او یکی از برجسته‌ترین نقاشان سبک اکسپرسیونیسم بود. مونک در طول عمر خود از اختلالات روانی در رنج بود که در مطالب قبلی به این موضوع پرداخته شد (این مطلب را بخوانید). تابلو جیغ معروف‌ترین اثر مونک است که آن را در سال ۱۸۹۳ کشیده است.

تصویر ادوارد مونک در سال ۱۹۲۱

درباره نقاشی جیغ

نقاشی جیغ یکی از شاهکارهای هنری بشریت محسوب می‌شود که  توسط ادوارد مونک یا مونش نقاش اکسپرسیونیست نروژی کشیده شده است. به عقیده منتقدان هنری این نقاشی شباهت‌های بسیاری با نقاشی شب پر ستاره ون‌گوگ دارد زیرا هر دو نقاشی با استفاده از رنگ‌های مبالغه آمیز و تصاویر و شکل‌های ساده نقاشی شده‌اند. همچنین هر دو هنرمند در طول عمر خود با جنون و نوعی اختلال روانی درگیر بودند اما با این حال این دو نقاشی را که از شاهکارهای هنری هستند به تصویر کشیدند.

تابلو شب پرستاره اثر ون‌گوگ سال ۱۸۸۹

ادوارد مونک نقاشی جیغ را در سال ۱۸۹۳ در طول یک دوره انتقالی منحصر به فرد در تاریخ هنر نقاشی کرده است. جیغ پس از پایان دوره واقع‌گرایی، هنگامی که هنرمندان می‌خواستند از نشان دادن مهارت‌های فنی خود در نقاشی اجتناب کنند نقاشی شده است. این نقاشی دقیقاً قبل از شروع سبک اکسپرسیونیسم کشیده شده است و در واقع به نوعی شروع کنننده این سبک است. نقاشان اکسپرسیونیست عقیده داشتند که به جای نقاشی کردن واقع گرایانه امور روزانه و اشیاء، باید تلاش شود که احساسات و هیجانات را در قالب نقاشی نشان داد.

تابلو جیغ اثر ادوارد مونش سال ۱۸۹۳

آن چیزی که ادوارد مونک را به یک هنرمند متفاوت تبدیل می‌کند این است که او سعی می‌کرد به صورتی صادقانه احساسات درونی خود حتی آن‌هایی که زشت و نامناسب بودند و همچنین اضطراب‌هایش را به مخاطبان خود نشان دهد. این هدف مونک به صورتی برجسته در نقاشی جیغ او دیده می‌شود که در آن او بیشتر از اصول فنی و نمایش زیبایی که هدف نهایی هنر است، درصدد انتقال معانی شخصی خویش است.

بنابراین این نقاشی به نوعی نشان دهنده اضطراب خود نقاش است. مونک در توصیفش از این نقاشی به موارد جالبی اشاره می‌کند. این نقاشی یک غروب معمولی در نروژ را نشان می‌دهد که او به همراه برخی از دوستانش در حال قدم زدن در کنار یک آبدره هستند. اگرچه در ابتدا ممکن است اینطور به نظر برسد که مونک  در حال نشان دادن یک قدم زنی لذتبخش و آمیخته با صدای آب است، اما در واقع مونک در حال نشان دادن بحران‌های شخصی خود است. او در این باره چنین می‌گوید:

من و دوستانم یک روز عصر در حال قدم زدن در یک جاده بودیم؛ ناگهان آسمان همانند خون سرخ شد. من ایستادم و در حالی که به شدت خسته بودم به سمت نرده‌ها خم شدم. زبانه‌های آتش و خون سطح آبی آبدره را در بر گرفت. دوستانم به قدم زنی ادامه دادند و من از آن‌ها عقب افتادم، در حالی که از ترس می‌لرزیدم. در این لحظه من صدای جیغ بیکران طبیعت را شنیدم.

 همانگونه که در تابلو جیغ مشاهده می‌شود، در پس زمینه تصویر ما دوفرد را می‌بینیم که در حال قدم زدن هستند (احتمالاً دوستان مونک). به عبارت دیگر این تلفیق تنهایی مونک و تصویر دوستانش در پس زمینه نشان دهنده احساس انزاو و ترسی است که مونک در گفته‌هایش نیز به آن اشاره کرده است. سبک ادوارد مونش در تابلو جیغ در برخی دیگر از آثار او تکرار شده‌اند که در زیر یک نمونه از آن را می‌بینید.

تابلو خاکسترها اثر مونش سال ۱۸۹۴